SHOOTER KA BA?

“Michael Jordan for three!”  Matuwa sana tayo kung totoong laro ng basketball ang masasaksihan natin. Sa tuwing may mga magtatapon ng basura, pero di naman pasok sa basurahan.

At kung nakapagsasalita lang ang basurahan, malamang e isa kana sa mga nasitsitan at nasermonan nya.

Masakit isipin pero sa tuwing maglalakad tayo, sasalubungin ka ng basura. Mga basurang nakakalat tulad ng balat ng candy at tsitsirya, mga filter ng sigarilyo, plastic ng tetra pack juice 

at kung ano ano pa. Mga basurang kalauna’y bumabalik satin pag oras ng sakuna.  (imahe mula sa Philippine native forest trees blog)

Hindi naman sa nagkukulang tayo ng tamang basurahan para dyan, kasi ilang basurahan na mula sa paaralan, opisina, malls, at kahit sa pampublikong lugar maraming basurahan. Nagkataon lang na di ka nga lang shooter, o hindi ka disiplinado.

May mga pagkakataong tapat na ang basurahan, kung bakit di pa magawang itapon ng maayos. Lagi nalang ba nating iisipin na pag dating sa pagtatapon, tayo ay si Michael Jordan o Allan Caidic? Kahit na semento ang binagsakan ng ating basura, ay sasabihin nating shoot sa basurahan. Kelan pa naging compost pit ang kalsada? Kelan pa ba kaya naging basketball rim ang mga ilog?   

Ang mahalaga lang ay naitapon natin ang basura. Ang hindi natin napapansin, na sa tuwing uulan, ang inaakala nating isang basurang di natapong ng maayos, ay may mga kasama pala. Magsasama-sama, babara sa mga kanal at ilog, magpapabaha sa ating lugar, at sisira minsan n gating mga pangarap. Saksi ang mga estero, mga ilog, at ang Manila Bay sa ating kapabayaan, sa ating kawalan ng disiplina. At sa oras na nag-ngitngit si Inang Kalikasan, ang mga katagang “Ang Basurang tinapon mo ay babalik sayo.”

Ganito na ba mentalidad nating mga Pinoy pag dating sa basura,  nawawala ang disiplina natin. Nawawala ang pagiging malinis natin. Oo nga’t sa panloob, masasabing panalo tayo sa kalinisan ng puso, pero sa kalinisan sa labas, sa literal na labas, masasabi pa ba natin na “SHOOTER TAYO SA KALINISAN.” 

-- Salayo