PERS TAYM

First time. 

Lintik na first time.

Karamihan sa ating mga Pilipino ay pinagkakaguluhan ang mga pinaka-first time hindi lamang ng mga paborito nating mga artista at mga politiko kundi pati ng mga taong nakapaligid sa atin.

Sa buhay ng tao, imposibleng mawala ang first time. Hindi mo maitatama ang isang bagay kung hindi ka nagkamali sa first time. Hindi ka magiging magaling kung hindi ka naging mangmang sa first time. Hindi ka matututo kung hindi ka nagtanda sa first time.

Ito ang ilan sa mga hinidi nating makakalimutang "first time".

First time mong tumambay.

First time mong magkacellphone.

First time mong gumala.

First time mong magkarelasyon.

(Pers Taym na mala-Hollywood sign ng Jollibee sa Baguio City.)

Sa buhay nating mga tao, normal lang ang makaranas ng first time, normal lang din ang magkamali sa first time. Ika nga "nobody is perfect". May katotohanan naman iyon. Pero uso naman ang second chances, malay mo maulit muli ang mga iyon at mabigyan ka pa ng isa pang pagkakataon. Doon mo na ito gawing tama.
No one is perfect but you can be excellent. Sa ibang salita, lahat ng indibidwal ay nagkakamali, pero may kakayahan tayong gawin itong tama.

Hangga't maari, hangga't kayang pilitin, sikaping maging tama ang mga mali sapagkat kung paulit-ulit ka na lamang na magfe-fail pagkatapos ng first time mo, siguradong may mali na sa pagkatao mo at hindi ito nangyayari for the first time.

"Bueno ang makaberdeng aral sa episode na ito: always do your best sa inyong first time para hindi kayo magfail sa kasabihang -- First impressions lasts.

- Carbonell, Obniala, & Villaruel Jr.

Cyber War

R.A. 10175 o mas kilalang Cybercrime Prevention Law. Ito ay batas kung saan magkakaroon na pataw na parusa sa kung sino man ang makagawa ng mga sumusunod:

Illegal access to a computer system

Illegal interception of data

Data interference, including intentional alteration or damaging of data

System interference, including damaging or altering computer data or programs as well as the use of viruses

Misuse of devices

payahag ukol sa cybercrime law

Use, production, sale, procurement, importation, distribution or making available without right of malware, passwords or codes

Cybersquatting

Computer-related forgery

Computer-related draud

Computer-related identity theft

Cybersex

Child pornography

Unsolicited commercial communication

ONLINE LIBEL

Ang pagkakaungkat ng online libel sa nasabing batas ang dahilan ng paghimutok ng buong komunidad ng cyberworld sa Pilipinas. Base kasi sa pagkakaintindi ng iba, ito ay isang kilos kung saan pinipigilan ang bawat user ng internet sa paglalahad ng nararamdaman nila ukol sa mga napapanahon  na isyu o hindi man.

Ang tanong, napapanahon na nga ba ang ganitong uri ng batas dito sa ating bansa? Hati ang opinyon ng mga tao. Pero karamihan, hindi sang-ayon. Ilang taon na nga ba kasi ang mga nagpatupad nito? Kalimitan lang sa mga senador ang my twitter, facebook at iba pang pang-communicate through cyberworld. Malayo ang agwat kung paano itrato ng mga kabataan at senador ang paggamit ng internet.

Opinyon ko lang, ginawa ba to ng gobyerno ng Pilipinas para ipakita na nakagawa sila ng isang bagay na hindi pa nagagawa ng mga 1^st world counctries? Biruin mo labing-dalawang taon ang pagkakakulong kapag nakalabag ka sa batas na ito. Wow. Nakakabilib. Sana ang corruption sa Pilipinas nasa Cyberworld din. Para naman ang mga gumagawa nito ay MATAKOT at MAWALA na.

Sa nangyaring ito, mas lalong naipakita na mas nakikilahok na ang sinasabing pag-asa ng bayan ni Jose Rizal. Mas mulat na ang lipunan sa mga isyu na pakiramdam nila’y tinatapakan ang mga karapatan nila.

Internet na lang sa ngayon ang pinakamdaling daan para makapaglahad ng saloobin dahilan sa accessible ito. Nasa makabagong henerasyon na tayo. Isip naman tyong. Hindi na ito Iskul Bukol.

-Suelan Jr.

       (Color It Red - Paglisan. Mula sa Youtube. http://www.youtube.com/watch?v=qd0W4XOJb00)

Ilang balde ng luha, ilang ilog ng pawis.

Ilang haplos, ilang yakap.

Ilang ngiti, ilang sulyap.

Ilang pagdaing, ilang hiling.

Ang naiipon ng iyong kaanak sa ibayong dagat para mapasaya ka?

Para ang kinabukasan mo ay gumanda.

Ilang araw, ilang buwan.

Ilang taon kaya ang ginugugol.

Ilang kaarawan at ilang gradwesyon.

Ang nawawala? Na ang dapat ay sila ang kasama mo,

Pero ibinabaling nalang nila sa ibang tao para din sayo.

Ilang kahon, ilang bagahe

Ilang muwebles, ilang pamasahe

Ilang damit, ilang sapatos

Ilang de lata, ilang sabon

Ang kanilang iniipon at isasama sa kanilang pag uwi?

Dala ang mga bagay na para sa iyo.

Ang paglisan nila, hindi trabaho sa ibang bansa ang paroroonan ng bawat byahe nila, bagkus ay ang pag uwi sa piling mo.

Kaya’t sa bawat Iyak, at tawa mong kasama sila.

Bawat ngiti, at sulyap

Bawat halik at yakap

Bawat subo ng pagkaing sila ang naghain

Bawat pag sabi nang salitang Mahal ko kayo.

At pag pabaon ng Pag ibig mo

Ilang araw, buwan at taon.

Ilang pawis, pagod, hinga nilang wala ka sa piling nila,

Ay mapapalitan ng Luha,

Luha ng Ligaya.

                                                                                                               ----MCD SALAYO

*Ang ilan sa mga salitang nakasaad dito ay nagmula mismo sa Pamilyang may kamag anak (Magulang, anak, atbp.) na nasa ibang bansa na nakausap ng Awtor. Ngunit hiniling nilang wag mailagay ang kanilang pangalan sa dahilang nais pa rin nilang isapribado ang kanilang pamilya, hiniling din nilang huwag nang kumuha ng larawan at video.

 Gininagalang ng Awtor ang kanilang hiling at bilang pasasamat sa kanilang pagunawa ay isinaad nalang sa ganitong kunteksto ng Awtor ang kanyang narinig at nasaksihan. 

FLAT nga, PINK naman!

36c.

Isang kombinasyon ng mga numero at letra.

Ninanais ngayon na maangkin ng ilan sa mga kaibigan nating mga babae.

Ito rin ang hinahanap na requirement ng ilan sa ating mga tropang lalake.

Sa panahon natin ngayon, hindi natin maipagkakailang mas lamang ang mga babae na may mayamang prutas kumpara sa mga babaeng hindi nabiyayaan ng mayamang prutas kung paguusapan ang maraming bagay lalong lalo na kung biswal na ideya ang mapagtritripan na topic.

Pero alam naman natin na WALANG KATOTOHANAN ang ideyang ito.

Oo aminin na natin, mas kapansin pansin nga ang mga babaeng may mayayamang prutas.

Nagkakaroon sila mas ng maraming boyfriend. Nagkakaroon sila ng mas maraming opportunities sa mga trabaho. Mas nagkakaroon sila ng excistence sa puno ng  kamunduhan nating bansa ngayon.

Pero talaga nga bang mas angat ang mga babaeng may mayamang prutas kaysa sa mga babaeng hindi nabigyan ng mayamang prutas?

Ang litratong ito ay kinuha sa Google.

SIYEMPRE HINDI.

Hindi lang naman sa sukat ng prutas ibinabase ang iba’t ibang bagay di ba?

Lahat ng kayang gawin ng mga babaeng pinagpala ang mga prutas ay kaya ring gawin ng mga babaeng hindi nabiyayaan.

Wala namang ipinagkaiba sa antas ng kahusayan ang mga babaeng may mayayamang prutas at ang mga babaeng hindi sinwerte na makakuha nito.

Kung tutuusin nga, ayon sa isang mapagkakatiwalaang source, mas epektibo sa trabaho ang mga babaeng hindi sinwerte na makakuha ng mayamang prutas. Ito ay sa kadahilanang mas nakakagalaw sila ng mas maayos at mas freely kumpara sa mga babaeng may mayayamang prutas.

Mas nagmumukang bata rin ang mga kaibigan nating mga babae na flat-chested. Mas nakakaiwas din sila sa mga sakit na may kaugnayan sa mga prutas tulad ng breasr cancer, back pains atbp. Mas madali rin silang makapamili ng mga damit na gusto nila dahil walang iba pang size na isinasaalang alang para lamang makapagsuot.

Mas nakakaiwas din sila sa mga manyakis na pagsipat ng mga taong puro kamunduhan lang din ang nalalaman ( basahin ang Prutas mo!!! Ingatan mo!!! Upang malaman ang mga dapat gawin para iwasan ang mga patingin tingin ng mga manyakis sa inyong prutas.).

Mas nakakalusot din sila sa mga siksikang pila at maliliit na espasyo kung may tinatakbuhan sila.  Hindi rin nila kailangang bigyan pa ng atensyon ang kanilang cleavage sa kahit ano na nais nilang isuot.

At siyempre, mas nakakahanap sila ng taong magmamahal sa pagkatao nila na hindi itumitingin sa sukat ng prutas. J

Kaya mga kaberde, sana ay ipagpatuloy niyo lang ang walang sawang pagmamahal sa inyong mga sarili. Ipagpasasalamat nalang natin ang kung anong meron sa atin. At least nabigyan tayo ng chance na mabuhay sa magulo ngunit masayang bansa na ito. Marami pa namang biyaya ang darating sa atin. Ahahaha! :D

Lagi lang sana nating pakatatandaan na ang kagandahan ay hindi ibinabase sa size ng bra. Salamat mga kaberde!!!

-- Villaruel Jr.

OH KASYA PA BA?

May tanong ako mga Ka IsipBerde. Bakit tayong mga Pilipino kung saan masikip dun tayo hilig sumiksik no? tulad ng sa litrato na yan.. ang Dami naman na tricycle sa Pilipinas bakit umaapaw pa din yan? Hirap na Delikado  pa. Wew!

Teka teka baka nga naman mas makakamura kapag madami kayo sasakay sa tricycle?  Pero mukhang hindi naman ata. Pwede naman maghintay ng next tricycle  bakit kailangan pa na sumiksik? Para kayong sardinas na pinilit sa loob ng isang latang maliit. Mga estudyante pa naman to oh.Ang babata pa!

Si manong naman tignan nyu oh!  Medyo nakangiti , siguro sa isip nyan madami na naman siyang kita. Sulit ung isang pasada. Pero manong naman oh. Hindi mo ba naisip yung kaligtasan ng mga batang yan? Yung tinuturing na mga Pag-asa ng bayan. Dahil lang ba sa 7 o 8 pesos nabayad pwede ka na mapahamak. No way pre!

Yung mga nanay naman ng mga batang to hindi naman ata pinapansin yung ganitong eksena na dinadanas ng mga anak nila. Dapat sinisita nila yan eh. Kaso hindi ata. Pagnapahamak yang mga bata tiyak iyak mga yun. Ang mga magulang ay may konting pagkakamali din na dapat matuto.

            Ang isang pampasaherong tricycle ay dapat may apat na sakay lang kasama na ang driver kapag sumobra dun. Excess passenger na angtawag pasok din sa reckless driving, tapos may multana 1300pesos with malupet na Seminar. Madaming ata kinita yung driver mas malaki naman multa kaya ikaw namang driver. Itigil na yan ok?

Mga Kaisipberde. Dapat matuto tayo na sumunod sa tama and alagaan ating kaligtasan ah? Wag na din sumiksik sa mga masisikip, madami pa naman sigurong masasakyan. Hintay nalang ng next na sasakyan kaysa naman mapahamak ka. Oh hindi nakasya ah!

 -          Obniala

Man Vs. Beast

Lumaganap nitong mga nakaraang araw ang sigalot sa pagitan ng mga enforcers at motorist. Sa isang dako, enforcer ang matapang(with matching kotong syempre) o minsan naman ay ang mga motoristang kala mo sing tapang ni Superman kung makapagangas at tipong siya lang ang tama sa mundo. Dumarami ang ganitong insidente. Sino nga ba ang may kasalanan ditto? O pwede na ba nating sabihin na “ano” ang dahilan nito?

Alam naman natin na sa daan nangyari ang mga kaguluhang ito. Tuwid nga ba ang dinadaanan natin? Kung titingnan natin, marami ang sanhi ng sigalot na ito.

Una, “TRAPIKO”. Walang kamatayang trapik. Hanggang sa maging diktatoryal na ata ang Pilipinas(kung magiging man) ay mayroon pa ding trapik. Ika nga ng isang manunulat, parte na din dawn g buhay natin ang trapik. Kasama na ng kamatayan at buwis. Hindi natin pwedeng iwasan as life goes on.  Pagdaan na lang ata sa ere ang solusyon para hindi magtrapik. Sana maimbento na iyon. Mabawas bawasan naman ang problema nating mga Pilipino.

Pangalawa, “disiplina”. Lingid sa kaalaman ko, hindi dumadaan sa mga training ang mga naitatalagang enforcers natin. Bumabase lang ata sa mga “resume o biodata” ng mga nag-aaply ang mga nauukulan. Ayun na nga. Yun ang kulang. Kung sasabayan mo nga naman ang init ng ulo ng mga naiipit sa trapik at wala kanga lam sa paghawak nito, World War III kayo. Sana magkarron ng mga programa ukol ditto. Kung paano ang tamang pagalalay sa mga motorista. Mabawasan na din sana ang mga “buwaya”. Baka sakaling hindi na magkaroon ng mga ganitong klase ng gulo.

Pangatlo, ang mga motorista mismo. Hindi naman sila lalapitan ng mga may kapangyarihan sa batas(pwera na lang kung kotong lang ang habol) kung wala silang nagawang paglabag sa batas trapiko. Ang hirap lang sa atin, lalo na sa mahilig sa pork ay mabilis ang pagiging highblood natin. Na napuipunta sa pagkawala ng control. Sa pagkawa ng disiplina at sobrang pagmamagaling natin, nakakalimutan natin na tao lamang tayo. Mabuting usapan na lang sana idaan ang mga ganitong hindi pagkakaunaawaan o pagkakasunduan. Alam mo yung “feeling” ng ganun. Swabe.

Ang galling no! konektado lahat. But wait, there’s more. Ang huling parte ng cycle nito ay… TAYO.-tayong mga ordinaryong mamamayan. Sa pagsubaybay natin sa mga ganitong eksena, andoon na ang takot, pangangamba. Pumapasok sa isip natin na hindi na ligtas ang tuwid na daan na sinasabi.

Masolusyunan sana ang ganitong simpleng gulong namumuo. Marami ng problema ang Pilipinas. Oh diyos ko. Dadagdag ka pa ba?

--Suelan Jr.

PRUTAS MO, INGATAN MO!!!

“It sex up the sex life.”

Yan ang depenisyon dito ng isang men’s magazine.

Tuwang tuwa ang mga kalalakihan sa tuwing nakikita sila nito sa mga nagkakapalang pahina ng mga magasin na binabasa nila. Hindi nila napipigilang mapangiti na parang may masamang binabalak sa tuwing masusulyapan nila ang mga ito. Karamihan sa mga lalaki ay nagnanais na mapasakamay nila ang mga ito balang araw.

Siguro sinusubukan mong hulaan kung ano ang mga tinutukoy ko? Huwag ka nang mag aksaya  pa ng oras dahil sasabihin ko na sa iyo. diretsyo na tayo sa punto! Ito na ang ikatlong bahagi ng serye ng mga blog tungkol sa biswal na polusyon.

Kaberde, maligayang pagbabasa sa artikulo na dadakmain at susunggabin ang mga naglalakihang …

PRUTAS. (codename para sa dibdib ng mga kaibigan nating mga babae.)

 Huwag munang mag-react mga kaberde! Tulad ng dati, wholesome pa rin ang nilalaman ng artikulo na ito. Kaya wala kayong dapat ipagalala.   

Ang hirap kasi sa ibang mga babaeng Pilipina, kukuha nalang sila ng litrato, nasa mataas pa na anggulo ang kanilang kamera! Ano ba ang kamera nila, CCTV ng MMDA?

Kaya ayun, kabi-kabila ang kaso ng panggagahasa at pananamantala. Pati mga batang babae pinapatulan na. Ilang buhay pa kaya ang sisirain ng mga prutas na ito? Ilang pangarap pa kaya ang wawasakin ng mga prutas na ito? Ilang kaso pa ba ng pangaalipusta sa mga kababaihan ang idudulot ng mga prutas na ito?

Galing ang litrato na ito sa Google.

Haaaay… Kung may magagawa lang sana tayo. MERON naman!

Kaso mahirap. Pero kahit mahirap, at least POSIBLE.

Hindi ko isinisisi sa mga prutas ng mga kababaihan ang mga kasalanan na nagagawa ng mga kalalakihan. Ang nais kong lamang na ipaalam ay kung paano iiwasan ng mga dalaga na masangkot sa mga malalaswang krimen na bumabalot sa pangaraw-araw na pamumuhay sa bansang ito na nababalutan ng makapal na kumot ng kamunduhan.

Mahirap iwasan ang mga prutas sa daan. Kaya kung mismong sa mga lalaki magsisimula ang disiplina para layuan ang mga naglalakihang prutas na ito, medyo magaantay pa tayo ng mahabang panahon. Halos imposibleng iwanan ng kalalakihan ang pagnanasa sa mga prutas.

Hindi pa kasi nabubuhay sa mundo ang lalaking makakapagpigil sa mga prutas na iyan. Matagal pa siguro siyang darating. Malamang, wala na tayo nun. Kaya kung aantayin pa natin siya, wala nang mangyayari. Kaya nararapat lamang na tayo na ang gumawa ng aksyon!

Kaya ang suhestiyon ko, mismong ang mga kaibigan na nating mga babae ang dapat na mag-adjust sa mga pagkakataon na mararamdaman nilang may sumisipat na sa magkabila nilang mga prutas.

Eh ano ang dapat gawin?

Madali lang mga kaberde. SUNDIN lamang ang mga sumusunod na mga tips:

(Epektibo ito at garantisadong lalayuan na kayo ng mga makamundong mga nilalang kapag sinubukan niyo.)

Una, dapat hangga’t maari, huwag nang magtangkang magsuot ng mga damit na mayroong mabababang necklines. Mas mababa ang neckline, mas madaling makapanilip.

Ikalawa, iwasan ang mga matataong lugar. Madalas kasi sa mga matataong lugar nagkakaroon ng tyansa na makachansing ng mga prutas ang mga bastos na nilalang.

Ikatlo, huwag hahayaang makalapit sa iyo ang sinumang lalaki. Kahit mapakaibigan mo pa o kabarkada (huwag sundin ang tip na ito kung ang lalapit sa iyo ay ang boypren mo.). Mahirap na kasing magtiwala. Maniwala ka.

Ikaapat, huwag ding magsusuot ng perfect shorts. Nakatago nga ang mga prutas mo, nakabuyangyang naman ang porselana mo. Waepek din yun. Hahabulin at hahabulin ka pa rin ng mga manyakis.*

At ang huli, never kakalimutang magdasal at magpasalamat sa Maykapal. Siya lamang ang nakakarinig sa iyo sa oras ng iyong pangangailangan. J

Oh mga kaberde, may ideya na kayo kung paano iiwasan ang mga manyakis na mga tao ha! Sana matulong ang artikulo na ito upang mabawasan na ang kaso ng mga malalaswang krimen na nangyayari dito sa ating iniirog na bansa.

Lagi lang pakakatandaan, WALANG mangbabastos kung WALANG magpapabastos (alam ko na nabasa mo na sa Porselana sa Jeepney itong huling pangungusap kaya huwag nang magtaka. Haha! ).

*Para sa kumpletong detalye ng mga tips para iwasan ang mga tiktik ng mga perfect shorts sa mga pampasaherong jeep, basahin lang ang artikulong Porselana sa Jeepney. Salamat kaberde!!!

-- Villaruel Jr.

May Liwanag ang Buhay!

Siguro naman narinig nyo na ang sikat na tag line na yan. HAHA. Oo tama! Sa commercial nga yan ng Meralco. Ang Leading Power Producer dito sa Pilipinas. Halimaw maningil ng bill. Pati yung mga bayarin sa mga “system loss” ng kumpanya pinapasa sa konsyumer. Pero bago tayo malayo sa aking paksa. Ito nga pla ay tungkol sa Polusyong Liwanag o Light Pollution. Malamang sa alamang ngayon nyo lang ito narinig? Siguro yung iba alam pero ito sasabihin ko na ang kahulugan para fair naman sa ibang hindi ito alam. Huwag na kayo magbukas ng GOOGLE!


Ang Light Pollution o Polusyong Liwanag ay polusyon na kung saan sobra ang liwanag sa isang lugar. Kadalasan itong problema ng mga Photographer na katulad ko. Excessive or Obstructive of Artificial Light. Pero problema rin ito ng mga ibang nilalang sa paligid. Kung yung iba nga hindi makatulog ng bukas ang ilaw sa kwarto, yung mga hayop pa kaya?

Kung may oras kayo mamayang gabi or kung gabi nyo man ito mabasa ay lumabas kayo at tumingala sa langit. Siguro naman kung hindi maulap ay may bitwin kayong makikita. Kung wala ito ay senyales na malaki ang epekto ng light pollution sa lugar nyo dahil nabablock/ naooverpower na nya ang liwanag na galing sa bitwin patungo dito sa mundo. Pero kung wala talaga malas lang mailap ang bitwin ngayon bawi na lang bukas.

Masasabi rin natin na maganda siya sa paningin ng iba lalo kung sa high tech na panahon ka nasanay at syempre tignan sa kamera kapag nabalanse mo ang tamang timpla pero kakaiba talaga ang naidudulot nito sa paligid at hindi pa nasusukat ang maaaring maging epekto.

Naapektuhan nitong lubusan yung mga nag-aaral ng astrolohiya. Kung balak nilang kumuha ng litrato o pag-aralan ang galaw at kinikilos ng kalangitan/kalawakan pero matindi ang liwanag sa lugar hirap siyang i-identify ang mga ito dahil hindi niya ito gaano Makita. Katulad ng nasa litrato.

Magtipid ng kuryente. Gamitin lang kung kinakailangan. Huwag nang magsayang ng kung ano ano dahil sa panahon ngayon limitado na ang ating mga pinagkukunang yaman. Ingatan ang kapaligiran!

-          Carbonell

Tuwid na Daan

Napansin nyo ba simula nung maupo ang ating presidenteng si PNoy ay inuna nitong ayusin ang mga kalsada. Lalo na sa bandang pureza. Sa mga nakaaalam malubhang trapik ang dinulot nito kahit winasak ang medyo okey okey pa namang mga kalsada. Nang matapos ang pag-aayus ng kalsada. Ayun balik lang sa dati. May masabi lang na nagawa. Totoo ang sinasabi ko. Naging malinis lang tignan pero ganun na ganun pa rin ang kinalabasan. Walang inunlad.

Tuwid na daan ba kamo? E bakit halos ganito lahat ng nakikita kong kalsada ngayon sa buong ka-Maynilaan? Puro aspaltadong daanan. Maganda sa unang paningin kasi itim, smooth sa pagdadrive at may Libreng tireblack ang mga gulong ng kanilang mga sasakyan. Ngunit kapag umulan at nadaanan ng mga malalaki at mabibigat na sasakyan tulad ng mga trak at bus at iba pang pampublikong sasakyan ay agad nadedeform, nalulubog at nasisira.

Bakit pa kasi inaaspalto? Panandalian lang kasi ang silbi ng mga ito. Lalo na sa panahon ng tag-ulan. Di magkanda ugaga ang mga reklamo sa mga sira sirang kalsada na karamihan ay mga aspaltadong daan. Kadalasan yun yung mga daanan na palaging dinadaanan. Bakit hindi na lang tayo doon sa pang matagalang solusyon? Ang konkretong simento. Isipin din natin mapapamahal nga tayo doon pero atleast pangmatagalan na yun, mga dalawa hanggang tatlong taon. Hindi katulad ng aspalto na pagdating ng tag-ulan mawawasak tapos pagdating ng tagtuyot aayusin. Halos taon taon din ang gastos.

Ang tanong pla ay kung pinaglalaanan ba ng pansin ang mga ibang lugar na hindi pa naabot ng sibilisasyon. Sana yung mga sinisirang kalsada at ibinabalik lang sa dati para may masabi na may nagawa lang ay itigil na. Sana pinampapagawa na lang ito ng mga kalsada patungo sa mga liblib na bayan o kaya dagdag pondo ng pamahalaan sa ibang gastusin ng gobyerno.

Ang pera ng taumbayan hindi dapat nasasayang. Dapat itong napupunta at nalalaan sa pangangailangan ng bayan!

-Carbonell